De dag is aangebroken… we zijn vertrokken! Naar waar? Naar zee op zeeklassen!
Als je in het begin van het schooljaar vroeg waar ze het meeste naar uitkeken. Dan was het toch bij de meeste leerlingen ‘op zeeklassen’ gaan. En eindelijk was die dag aangebroken!
Zwaar gepakt en gezakt (sommige leerlingen), met reuzenknuffels (één leerling), goed beladen met snoep (veel leerlingen) stonden ze daar op de speelplaats.
Wat ze niet wisten bij deze start is dat de grote afvallingskoers ging beginnen…..
De bus vertrok, hier en daar vloeide een traantje, (ja, mama’s, we zagen ze wel) en weg waren wij!
Na een klein filetje op de eerste autostrade ging de rit zeer vlot, zodat we rond 11 uur al in De Panne aankwamen.
We moesten even wachten voor we de kamers in konden, want we kwamen met 3 bussen tegelijk aan. De lift was even overbelast met al die karren vol bagage. Dus konden we eerst gaan eten. Kroketjes met stoofvlees (of halalballetjes), broccoli, sla, wortelsoep, het gaat goed binnen, onze eerste Flippermaaltijd is binnen.
Na de maaltijd mogen we naar onze kamers. Elke kamer heeft de naam van een land. De kastjes voor de kleding die in de gang staan, dragen dezelfde namen. Wat leuk! Het wordt een hele onderneming om dat hoeslaken rond de matras te krijgen. De snoep moet aangevallen worden en die slaapzak moet uit dat zakje gewrongen worden.
Onze kamers zijn klaar en we gaan nu onze eerste echte activiteit beginnen. Drie gidsen staan ons op te wachten om ons door de duinen te leiden. We proeven duindoorn, laten duinsterretjes bloeien, leren hoe we netels kunnen neutraliseren en doen enkele spelletjes om de duinen te leren kennen.
Spijtig genoeg… steken er hier en daar takken uit de grond, dat hoort wat bij duinen. Maar daarover vallen, hoort niet echt bij de duinen. Toch heeft een van onze 6de klassers zo’n tak niet gezien. Ze valt erover, zet haar hand en … komt niet goed neer. Op het eerste zicht zie je dat die pols niet helemaal oké is.
Onze eerste afvaller… Kaat breekt een beentje in haar pols. Dat moet onder verdoving terug op de juiste plaats gezet worden. Lap, ons Kaat zal de rest van de zeeklassen moeten missen! Kaat, we missen je nu al!!!!!
Weten jullie dat dit de allereerste keer is in de hele Zonnewijzergeschiedenis dat we naar het ziekenhuis moeten met één van onze leerlingen op bos- of zeeklassen???? Proficiat, Kaat! 😉
Na het vier uurtje hebben we nog even tijd om te spelen in de duinen. Adam wordt helemaal ingegraven en heeft zand tot in zijn oren. De eerste doorn wordt uit een hand gevist. Er wordt van de bergen gerold. En verstoppertje tussen de bomen is tof.
We krijgen er honger van. Sandwichen, kaas, kalfsworst, lekker, chocolademousse als dessert. Lekker!
Nu… we zijn op zeeklassen en we hebben de zee nog niet gezien. Dat kan niet zijn! We verdelen ons in groepen, een beetje groter dan gepland (er zijn nog 2 juffen in het ziekenhuis) en doen een kompastocht. Uiteindelijk komen we bij de zee uit. Het is al donker ondertussen. De kids vinden het leuk om van alles wat ze zien iets spannends te maken, zo wordt het eerder een griezeltocht met kompassen.
Rond 10 uur zijn we terug bij Flipper. Tijd om te gaan slapen! Bij de meisjes duurt dat een beeeeeetje langer dan bij de jongens. Het stil-worden duurt even, dit wordt het eerste nachtje, hé…
Benieuwd hoe de nacht zal verlopen….
Benieuwd of het morgen nog steeds een afvallingskoers is… we hopen van niet….