Heeft iedereen alles bij?
Steek dit in je rugzak: reservekledij, waterschoenen, handdoek en neem je jas mee!
Dit herhalen we bij het ontwaken in elke kamer (we zeggen eerst ‘goeiemorgen’, hoor).
We zeggen het in de kamer een eerste keer, na tien minuten herhalen we het nog eens in elke kamer, wanneer we naar het ontbijt gaan, vragen we weer: ‘Heeft iedereen reservekledij bij? Een broek of short, een T-shirt, een trui en sokken?’ Alle hoofden gaan op en neer. ‘Heeft iedereen een handdoek in de rugzak weggestoken?’ Alweer gaan de hoofden op en neer, twee personen snellen weg om toch nog een handdoek te gaan halen. ‘Hebben jullie allemaal iets mee om aan je voeten te doen dat nat mag worden?’ Toch nog eentje die wegsnelt…
We moeten onmiddellijk na het ontbijt naar de tram, want vandaag brengen we de dag door in Nieuwpoort.
De rugzakken worden goed gevuld want ons broodje met kaas of hespenworst, ons cakeje, ons flesje water (of blikje cola), onze appel én onze lolly moeten er ook nog in.
Op stevig tempo gaan we naar het dichtstbijzijnde tramstation waar we net een tram zien vertrekken. Mmm, even wachten dan maar. Gelukkig rijdt er elke 10 minuten een tram voorbij. Wanneer die tijd gepasseerd is, komt er een bus. Die stopt en zegt dat we moeten instappen. Blijkt dat het de vervanging is van de volgende tram. Oh nee, er waren kinderen die nog nooit in een tram hebben gezeten en die daar zo naar uitkeken. We hopen dat we straks met een tram kunnen terugkeren.
In Nieuwpoort gaan we sportieve dingen doen op het water. We gaan beginnen met een vlot te bouwen. Dit doen we met balken, vaten, fietsbanden en touwen. We leren de mastknoop en slaan aan het sjorren. Maar eerst moet iedereen zijn ‘waterschoenen’ aandoen.
‘Juf, ik heb dat niet bij.’
‘Juf, die van mij zijn te klein.’
‘Juf, moesten we dat meebrengen?’
Blijkt dat 4 kinderen het niet in hun rugzak hebben gestoken. Daar gaan onze eigen waterschoenen dan maar …
De vlotten worden gebouwd. De monitoren checken of ze stevig genoeg zijn. Het is vandaag vrij koud. Het is bewolkt, de zon geraakt er niet door. We willen niet dat een vlot uiteen valt en dat de kinderen in het water terecht komen in de voormiddag.
Gelukkig lukt dat. Elk vlot wordt een piratenschip. ‘Al wie zin heeft, vaart maar mee.’ Iedereen dus!
We doen enkele opdrachten op de vlotten en niemand valt in het water. Gelukkig maar.
Het broodje smaakt na de inspanning.
Zwemvesten gaan opnieuw aan en nu gaan we voor een groter avontuur op pad. We gaan parcours doen. Onder betonnen bruggen hangen touwen, banden, netten, vaten, wagentjes, vlonders en zo veel meer. Je kan alles in verschillende richtingen oversteken. Er zijn makkelijke en moeilijke wegen die de leerlingen mogen uitkiezen. We gaan per klas elk naar een brug. In de ene klas valt er al snel iemand in het water. Eigenlijk op een makkelijke plaats, maar het gebeurt door te snel te zijn. Resultaat: er zijn verschillende kinderen die niet meer durven te vertrekken. Wie? De grootste monden van de klas!!! Het zijn de rustigere, stille leerlingen die zich nu op hun moedigste tonen en de ene na de andere hindernis nemen. Twaalf kinderen van de achtendertig blijven aan de kant staan om aan te moedigen … zij waren niet te overtuigen…
In totaal zijn er 3 kinderen die in het water vallen. Zij mogen/moeten meteen gaan douchen zodat ze het niet te koud zouden krijgen.
Wanneer we met de hele groep terug zijn, komen die ‘slechte gehoorbeentjes’ tot uiting. Toch wat Okra-neigingen? 😉
‘Juf, ik heb geen andere kleren bij’
‘Juf, waar zijn de handdoeken?’ (Die krijgen we toch zeker wel hier…)
‘Ju-uf, ik vond daarstraks geen kousen, dus die heb ik niet mee.’
‘Oei, ik heb alleen een T-shirt mee.’
Kleren worden uitgedeeld, want gelukkig zijn er ook van die leerlingen die alles voorbeeldig in hun rugzak hebben gestoken, maar het nu niet nodig hebben. De juffen krijgen hun schoenen terug (nat) en delen hier en daar hun maxi-kledij uit.
Gelukkig moeten we binnenkort een bezoekje brengen aan het Huis van het Kind. Daar worden de oren nog eens nagekeken. 😉
Op de terugweg is er een tram! Yes! Tijdens het wachten zien we wat tieners die zich niet zo voorbeeldig gedragen. We spreken met onze groep af dat ze niet veranderen naar zo’n vervelende ettertjes die enkel maar stoer willen doen. We sluiten de deal met vuistjes.
Van de tram al zingend naar ons verblijf om daar frietjes te eten met… hoe gaan we het omschrijven… een kippenfilet in ananasvorm met een korstje errond. Geserveerd met appelmoes!
Voeding om nog veel energie te hebben voor het feestje straks.
Allemaal u eerst de douche in en fuiven maar. Wel enkel met onze school en onze eigen installatie… corona… Ofwel dansen de jongens (harde muziek en maar springen) ofwel zingen de meisjes (hartstochtige ballades over de zorgen van het leven).
Kort maar krachtig is ons fuifje, want we gaan nog even rustig chillen voor een filmpje: Latte en de magische watersteen. De uitgeputte oogjes hebben het moeilijk om open te blijven.
Onze laatste nacht in Flipper…