De wekker gaat. Er klinkt gekreun vanuit alle juffenkamers. Het is nog donker. Moeten we opstaan? Nu al? Voorzichtig wordt een eerste voet op de grond gezet. Alles doet pijn. Wat doen we onszelf aan? Op onze leeftijd? Vijf dagen op zeeklassen?
De kinderen slapen nog allemaal. Wanneer de juffen vanonder de douche zijn gekropen, wekken ze hun pupillen. Een nieuwe dag in De Panne, de laatste.
Energie wordt opgenomen met Choco Pops, de juffen drinken een koffietje of theetje en hebben moeite de drank naar hun mond te brengen. De gewrichten zijn oud en stroef.
Trapje per trapje heisen ze zich naar de tweede verdieping waar de kamers zijn. De grote opruimactie gaat beginnen. Eerst moeten de koffers en zakken van de kasten gehesen worden. Oei, oei, dat is hoger dan de schouders… Zal dat nog lukken… Met ons looprekje kunnen we wat hoger gaan staan.
Verrassend snel, op 70 minuten tijd, zijn alle kamers leeg. De bagage is in de karren gestapeld. Help, wat was dat afzien, volgend jaar zetten we een maximumgewicht op de bagage. 😉
Tijd om naar de duinen te gaan. We spelen de ‘Slag der Panneduinen’ na. Vijandige schepen lossen schoten naar elkaar om de schepen tot zinken te brengen. De kinderen laten één voor één hun truien en jassen achter in hun thuishaven omdat ze het warm hebben gekregen van het lopen. De juffen leggen de truien en jassen één voor één over zichzelf. De oude botten kunnen de koude niet goed meer verdagen.
Het wordt een verrassende uitslag: alle teams eindigen gelijk! Iedereen is 2 schepen verloren in de Slag. Een ideaal einde!
Tijd om de innerlijke mens weer te versterken. Aardappelen, gehaktballetjes in tomatensaus en gemixte groentjes. Eerst knolseldersoep! Dat gaat goed binnen bij de juffen. Lopend voedsel, niet te veel knabbelen zodat de valse gebitten niet belast worden.
Onze laatste activiteit wordt nog even vrij spelen in de duinen en wie wil kan sporten op het voetbalveld en basketveld. Maar we zijn nog maar net buiten met een frisco in onze handen wanneer de hemelsluizen openen. We vluchten naar binnen en halen onze regenactiviteit boven: zangboekjes!
Liedjes uit de goede oude tijd, toen de juffen nog jong waren. De stemmetjes klinken enthousiast en gebaren worden goed meegedaan. Toch nog een toppertje om te eindigen. De juffen voelen zich op slag wat jonger, misschien is deze vijfdaagse een verjongingskuur?
De bus is aangekomen. Het giet nog steeds. Wij bekijken onze apps (die hebben we leren gebruiken door onze kleinkinderen) en zien dat het voorlopig niet zal beteren. Dat wordt laden in de regen.
We doen ons best om alles zo snel mogelijk weg te bergen, maar alles is echt nat. Ook de kinderen… ook de zangboekjes…
Tja, dat wordt gewoon alles in de was. De zangboekjes niet, die vinden dat niet zo leuk.
We komen eraan, mama’s en papa’s!! Graag een warm badje en bedje!